para

Yılbaşı yaklaşırken en çok konuşulan ;"Para bana çıksa ne yapardım" konusudur,en çok duyduğum;" kimseye haber vermeden kaçarım, yakınlarıma ev alırım sonra hayatımı yaşarım, kimseyi tanımam!" Böyle söyleyenlere;" size çıkmaz, bozulacağınız kesin" demişimdir...

Haydan gelen huya gider misali kimse medet ummasın paradan, üstelik çok para da bazen mutlulukları da alır gider beraberinde...Büyük bir boşluk ve doyumsuzluk başlar, her istediğini alabilirsin zira mutluluğu satın almak kolay değildir..Dostunu düşmanını ayırt edemezsin , senin paranı konuşarak bile daha mutlu olan insanlar gördüm...Bir yakınım paranın getirdiği boşlukla depresyona girmiş ve sahip olduğu her şeyi satıp mütevazi bir hayatı tercih etmişti...

Kendimden biliyorum en büyük boşlukları nedense en çok şeye sahip olduğum zamanlarda yaşadım...Yalnızlıklar başlar, evde kopukluklar ve zorluklar...Oysa istediklerini almak için hayal kurmak bile hayata bağlayan faktörler arasında değilmidir? ve hayaller değilmidir bizi hayata bağlayan, umutlar değilmidir*

En çok memur insanların dürüst ve metavazi hayatına imrenmişimdir, beraber yaptıkları tatilleri , çocuklarına ayırdıkları zamanları ve mutluluklarını...

Para çok şey olsada her şey değildir, bunun kişiyi kalıbından çıkarıp başka kişiliğe dönüştürdünü, sitresin sağlıksız yanını bilmediğinizden öyle hayallere kapılmayın derim..En güzel para dürüst kazanılan dır ve ne kadar az' sa o kadar huzurlusunuz.

Oğlumun okuluna gelen bir piskolog şöyle demişti;" Siz çocuklarınızı okutup meslek sahibi yapmaktan yükümlüsünüz, onlara ev araba bırakmak zorunda değilsiniz , bırakın kendileri kazansıp bunun tadına varsın, ilgilenin onlarla beraber vakit geçirin"...
m-jgan