oyun çocuğu

Bütün gün kapıyı tekmeledim ve hönküre hönküre ağladım.Abim pis pis güldü durdu bana, erkek kardeşim ise elinde bir büyüteçle bazen benim saçımı bile inceledi.Kapı kilitliydi annem yapmıştı bunu, çekip gitmişti yine, babamı bir sabah tahta bir kutuya koyup götürdüler, bir daha hiç gelmedi!

Ev soğuktu, en son kömürü dün yakıp ısınmıştık sanırım.Abim küçük tüpe ellerini uzatmış ısınmaya çalışıyordu, bir ara ağlarken sızıp kalmışım rüyamda geleceği gördüm..Dağlardan tepelerden ustalıkla aşarak büyük bir dağa ulaşmıştık.

Babam beni kandırmıştı, uyuyan bir bebek istemiştim, getirdi getirmesine ama bebeğin gözleri faltaşı gibi açıktı"Sen uyuyunca o da uyur dedi"yıllarca ben uyuduğumda onunda uyuduğuna inandım ve anladım ki çocuklar hayallerini harekete geçiren oyunları seviyor.Annemde oyun oynamalıydı"Görünmez oluyorum" deseydi bütün gün ağlamak yerine bu oyuna kendimi kaptırıp oyalanabilirdim.Abim "Ağlama kardeşim yoksa çirkin olursun" deseydi, susardım.küçük bir çocukken hep ağlardım çünkü benimle kimse oyun oynamazdı.

Ben yetişkin olduğumda çocuklarla her zaman oyun oynadım, örneğin bir mahkumun çocuğuna:(Üzülme, babanın üstün güçleri var ve burada kötü adamları yakalaması için tutuyorlar) dediğimde sevinçten gözleri parlamıştı...Sürekli zıplıyordu cama ve bağıra bağıra:(Baba sen adam mı öldürdün diyordu)babası şaşkın ne dese olmaz...Giderken göz kırptığını gördüm babasına...rahatlamıştı babası gözünde kahramandı ve bu oyun onu yıllarca avutacaktı...
Ekmeğine ne sürsen sevine sevine yer bir çocuk, zira bazı olağandışı durumları,mecaz anlamı olan sözleri anlayamaz:(külahları değişiriz gibi)Babamın cenazesinde bile, bir ağaca sarılmış dönüyordum habire, keşke benim yüzüme bakarak bir kaç dedikoducu kadın:(Yazık şu kızın babası ölmüş demeseydi)Babası Cennete gitmiş, kelimesini tercih ederdim..Çocuklar oyun sever ve hiç bıkmaz oynamaktan...Onlara sarılın ve en yaratıcı oyununuzu oynayın, hayal kurarak çocukluğunun tarmvalarını, daha hasarsız atlatmasını sağlamış olursunuz ve bu her şeye değer inanın...