Yalnızlığı insan, en çok pazar günleri derinden hissediyor..Bazen memurlara imreniyorum..cumartesi pazar evde kalıp ailesiyle ilginenebiliyor..Paraları ne hiç yoktur nede çok..zira öyle büyük kayıplar yaşamazlar ömürlerinde,nitekim hayatı sitressiz tarafından huzurla yaşayabilir bu da her şeye değer..İş adamları hayatlarını her zaman uzakta ve sitresle yaşar..bazen çocuklarını bile doğru düzgün görmezler..Eşleri ise benim gibi pazar günü bile yapayalnız ne yapacağını bilemeden geçirir..Örneğin bir memur 15 gün kafası rahat bir şekilde tatil yapabilir ailesiyle..iş adamının tatilide fiyaskodur..yanında sürekli telefonda bağırıp çağıran bir adamla tatil ne kadar zevkli olabilir..arada acısını senden çıkarır..Ne zaman fikir zenginliği maddi zenginliklerin önüne geçerse işte mutluluk ve gerçek zenginlik budur...
Belki özleyebilmekte bir zenginliktir. Örneğin vakit zenginliği, başına buyruk olma zenginliği gibi. Her zaman her madalyanın iki yüzü var. Belkide bazen olgunun kendisini değiştiremediğimizde, olguya bakış açımızı değiştirmemiz gerekir.
YanıtlaSilNe kadar ukala bir fikir diye düşünüyorsanız, büyük bir ihtimalle haklısınız.
yorumlarınız bana hayat dersi verecek kalitede...tebrik ediyorum cem bey....
YanıtlaSil