Çocukluğumun büyük bir bölümü köyde annaannemin yanında geçti.Köy unutulmaz anılarla dolu ve büyülüdür bizim için..Nerde bir köy kokusu duysam ,burnumun direği sızlar.kötü tarafı bir çocuğu köylü yapmaya yeter..Bizede öyle olmuştu,şivemizi ve alışkanlıklarımızı tepe takla etmişti.Nitekim annem şehirden bir ev tutup bizi şehrin en lüks okuluna yazdırana kadar durumun farkında değildik.Köy şivesiyle şeerli çocuklar,tertemiz ciltlerinde güneş yanıkları olmayan kibar ailelerin çocukları.Bizi dışladılar muhtemelen..bildiklerimi unutmuş tutuk ve sessiz kalmıştım aralarında..tenefüslere yalnız başıma çıkıyor ,kendi halimle gidip geliyordum öylesine..birgün değişik bir şey oldu..Tenefüs saatinde sınıfta kalmış dışarı çıkmamıştım.Bir ara , bir kaç oğlanın aralarında geçen şakalaşmaya dalıp gitmişim ..İçlerinden biri çok güzel gülüyordu ,ben ise elimi yüzüme dayamış gülümseyerek ona bakıyordum.Bir boşluk oldu ve gözgöze geldik ikimizde utanmış ,en çokta o oğlan, adını bile unuttum.. sessiz kalmıştı o günden sonra..diğer günlerde nereye gitsem karşılaşıyorduk.Yine bir gün beni beklerken buldum okulun bahçesinde oturduğumuz yeri biliyordu ve benim hakkımda çok şey..O günden sonra beni hiç yalnız bırakmadı tenefüslere beraber çıkyor beslenmesini benimle paylaşıyordu..Ben sınıftan geç çıkardım her zaman o ise oyalanır beni beklerdi.Beni dışlayan çocuklarla kavga ediyor beni aralarına almadıkları zaman oda çıkıyordu guruptan..Tabi ben okuldan sessizce ayrıldım..Annem başka bir okula yazdırmıştı..yeni okuluma daha çok uyum sağlamıştım daha çok sevmiştim bir sürü arkadaşım olmuştu..yıllar geçti aradan bir veda etmediğim için hala üzülürüm..O benim kahramanımdı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder